In de voetsporen van Jules Verne

Het idee ontstond drie jaar geleden. Toen meldde mijn neef Jan-Willem me dat hij plannen had voor een tocht rond de wereld. Dat inspireerde mij. Ik ben wat verder op het levenspad dan hij en dus ook niet meer zo avontuurlijk. Maar ik bedacht dat het toch wel geweldig zou zijn om een keer in de voetsporen te treden van Phileas Phogg en zijn reisgezellen, uit de beroemde roman van Jules Verne. En dus net zo lang naar het oosten te reizen tot je vanzelf weer in Europa terugkomt. Mijn doel was om zo veel mogelijk van de “nieuwe” wereldwonderen te zien, zoals de Angkor Wat in Cambodja en de Borobudur op Java.

Mijn reisorganisatoren (Personal Touch Travel en Travel Trend) hadden twee mooie rondreizen voor me in Cambodja en op Java. Verder staan er op het programma korte verblijven in Singapore, Bangkok, Sydney, Houston en Rio de Janeiro.

In totaal heb ik twaalf steden bezocht, in zeven landen. De reis duurde 40 dagen. Ik was in totaal 70 uur in de lucht, verdeeld over tien vluchten.

Singapore

Ik begin in Singapore. Het is een heel moderne westerse metropool, met hier en daar nog een restantje Chinese en Brits-Victoriaanse architectuur. Maar verder is het complete eiland waar de stad op staat volgepropt met hoogbouw. Toch zijn die flats in het algemeen iets speelser vorm gegeven dan bij ons in het westen. Ik had af en toe de indruk dat ik in een decor liep van een science fictionfilm uit de jaren zestig. Rond de Marina Bay staan een paar hele futuristische gebouwen en die zie je dan ook op alle sites, boeken en souvenirs.

Cambodja

Ik ben nu in Cambodja. En wel in het wat noordelijk gelegen stadje Siem Reap. Hier vlakbij ligt het wereldberoemde tempelcomplex Angkor Wat, één van de zeven “nieuwe” wereldwonderen. Hier in Cambodja, en ook in Indonesië, China, Mexico en noem maar op, kun je ervaren dat de leden van die verre vreemde volkeren net zo begaafd, kunstzinnig, ondernemend en oorlogszuchtig waren als onze voorouders. En dat is toch een eye-opener hoor.

Ik ben hier gisteren aangekomen en heb het stadje en het behoorlijk beroemde tempelcomplex Bantam Srei al bezichtigd. Gisteravond mocht ik bij mijn privé-gids achterop de scooter nachtelijk Siem Reap verkennen. Vandaag hebben we een paar dorpjes en tempels en één van de drijvende dorpen bezocht in het grote meer Tonle Sap. Tevens heb ik het meest beroemde tempelcomplex ter wereld bezocht; Ankor Wat. Het maakt een immense indruk, al zijn de meeste beelden en andere kunstwerken die er stonden geroofd of vernietigd. Maar de reliëfs die als een stripverhaal de legenden van het hindoeïsme vertellen zijn nog opmerkelijk gaaf.

Rond de Angkor Wat zijn nog veel meer tempels en (restanten) van de oude Khmer-cultuur en daar hebben we er ook een paar van bezocht. Het meest opvallend is de Ta Prohm-tempel die nog in restauratie is, maar waar ze de bomen die op de ruïnes gegroeid zijn laten staan. Hetgeen een sprookjesachtig tafereel oplevert.

Ook heb ik heb een stukje met de bamboetrein gereden. Dan sjees je op een open plateau over een spoorlijntje. Het is een attractie die je gedaan schijnt te moeten hebben als je Cambodja bezoekt, en ik doe altijd braaf wat de reisgidsen voorschrijven.

Het land heeft mijn hart gestolen. Wat een vriendelijke en vrolijke mensen, en wat een levendigheid overal.

Indonesië

Aangekomen in het derde land van mijn reis: Indonesië. We beginnen met de highlights in het krankzinnig drukke Jakarta. Tegen 12 uur zijn we de stad uit gereden naar Bogor, het oude Buitenzorg. Die stad heeft nu ook al 1,2 miljoen inwoners, maar lijkt toch iets provincialer dan Jakarta met 11 miljoen. In Bogor hebben we de botanische tuin bezichtigd. Hierna rijden we langs de theeplantages naar Bandung waar we de krater Tangkuban Perahu bezoeken.

Mijn gids heeft me op de trein naar Yogyakarta gezet. De mooiste manier om Indonesië te zien, denk ik. Ik had me er al op verheugd en ik ben niet teleurgesteld. Het is steeds weer een prachtig gezicht; die terrasvormige rijstvelden met op de achtergrond de in mistflarden gehulde bergen.

In Yogyakarta werd ik weer opgewacht door weer zo’n enthousiaste gids, Iwan. Hij zal mij de komende zeven dagen nog op sleeptouw nemen door dit deel van Java. Vandaag hadden we al een heel vol programma met o.a. een erfgoedmuseum, het paleis van de sultan en het tempelcomplex Prambanan, dat weinig onder schijnt te doen voor de Borobudur.

Uiteraard bezoek ik ook de Borobodur. Één van de beroemdste toeristische attracties in Azië. Het is er veel rustiger dan ik gevreesd had. De Indonesische autoriteiten zijn een beetje voorzichtig geworden met het toelaten van bezoekers, vooral op de bovenste ringen.

De Borobudur ziet er van een afstand niet zo indrukwekkend uit als de Angkor Wat of de Prambanan, maar als je op de bovenste ring loopt is het toch ook weer heel erg mooi. En ook dit gebouw is compleet geruïneerd aangetroffen in de 19^e eeuw. Je kunt je niet voorstellen hoe de Indonesiërs dit in de 9^e eeuw gebouwd hebben, maar ook niet hoe ze het gerestaureerd hebben in de afgelopen honderd jaar.

Thailand

Ik ben nu in Bangkok, de hoofdstad van Thailand. Daarna ga ik naar Sydney. Als je langzamerhand de indruk hebt gekregen dat ik nogal merkwaardig heen en weer vlieg over Zuid-Oost-Azië: dat klopt. In mijn klassieke wereldbeeld zou de volgorde Bangkok-Cambodja-Singapore-Java-Sydney logischer geweest zijn. En mijn voorgangers Vasco da Gama en Phileas Phogg zouden het traject ongetwijfeld op die manier gereisd hebben. Maar de kortste verbinding tussen twee punten is tegenwoordig vaak niet meer een rechte lijn.

In Bangkok aangekomen reed mijn chauffeuse me tot mijn verrassing het Chinatown van Bangkok in. Ik dacht dat ze dat misschien deed om mij al vast een pittoresk stukje van Bangkok te laten zien, maar nee: daar stond mijn hotel voor de komende drie nachten. Geweldig! Het is echt China zoals Disney het zou uitbeelden als hij dat thema gekozen zou hebben voor een van zijn hotels of parken.

Ik heb heel Bangkok rondgesjouwd. We hebben een heerlijke boottocht gemaakt over de Chao Phraya, de rivier die van Bangkok met de zee verbindt. Daarna hebben we het Koninklijk Paleis bezichtigd en dat is een belevenis. Het is een overdaad aan bouwsels en beelden, uitbundig gedecoreerd met veel (blad)goud. Ik keek mijn ogen uit.

Ik heb een leuke fietstocht door Bangkok gedaan en we zijn naar Ayutthaya geweest dat op zo’n 90 km van Bangkok ligt, waar ook heel veel oude (gedeeltelijk gerestaureerde) tempelgebouwen staan. Zo heb ik dus toch nog wat van het land gezien.

Sydney

Ik ben drie dagen in Sydney geweest en, hoezeer ik mijn hart al verloren had aan de Aziatische landen, ook op Sydney ben ik hevig verliefd geworden. Wat een leuke stad! Heel veel variatie in de bebouwing. Maar echt verrassend is veel nog ongeschonden uit de 19^e en begin 20^e eeuw. Ook erg veel wolkenkrabbers. Die staan vaak midden tussen de oudbouw, maar om de één of andere reden stoort dat niet. Er is veel groen en iedereen lijkt hier voor zijn plezier te zijn.

Ik heb meegedaan aan een begeleide rondrit die natuurlijk vooral de Harbour Bridge, het Opera House en de stranden aandeed. Ik heb in mijn eentje een wandeling gemaakt naar de Harbour Bridge, over de George Street, die ongeveer bij mijn hotel begint en helemaal doorloopt naar de haven. Een heerlijke autovrije straat, met heel veel historische gebouwen, cafés en een geweldig mooie boekwinkel.

En ik ben zelfs nog een stukje het land in geweest, naar de Blue Mountains. Die heten zo omdat ze bedekt zijn met eucalyptusbomen die het zonlicht soms een beetje blauwig reflecteren. We hebben erg mooie vergezichten aanschouwd, door een stukje regenwoud gelopen (wel over een voor de toeristen aangelegde boardwalk) en foto’s van elkaar gemaakt bij een waterval. Tenslotte zouden we ook nog kangoeroes en koala’s zien, was ons beloofd. Dat klopte ook, maar wel in een dierentuin. Enfin, ook leuk.

Houston

Op het moment dat ik drie kwart van de wereld afgereisd heb, ben ik ook nog even de ruimte in geweest. Nou ja, bij wijze van spreken. Ik heb het NASA Space Center in Houston, Texas bezichtigd. Dat is niet de plek waar al die ruimtereizen gedirigeerd worden, want dat is het Mission Control Center. Dat is voor zover ik heb kunnen nagaan ook nog in Houston.

Het Space Center is een half recreatief half educatief attractiepark voor het grote publiek. Waar wel allerlei beroemde raketten, capsules en andere ruimtevaartuigen te zien zijn. Voor iemand van mijn leeftijd zijn het ontmoetingen met iconen uit je jeugd. De gigantische Saturnus V-raket, de Eagle van de eerste maanlanding, een ISS. Je kunt er zelfs een stukje maansteen aanraken.

Rio de Janeiro

Na de relatieve rust van Sydney en Houston ben ik toch weer in een zuidelijke heksenketel beland: Rio de Janeiro. Ik heb een hotel in de beroemde wijk Copacabana, vlak bij het strand. Tja, het is een mooi strand, daar zal ik niks van zeggen, pittoresk, in zo’n baai. Maar waarom daar de hele wereld zo over roept?

Ik heb gisteren een tour gemaakt en daarbij ging het vooral om de twee iconen van de stad. Dat zijn het beeld van Christo Redentor (Christus de Verlosser) en een enorme steile rots met de naam Pão de Açúcar (suikerbrood). Het 33 meter hoge Jezusbeeld heb ik, afgaande op de prentjes altijd een beetje wanstaltig  gevonden. Toch, als je eronder staat heeft het wel wat. Maar ja, alles wat groot is maakt indruk. Wat het bezoek in elk geval de moeite waard maakte was het fantastische uitzicht vanaf de berg waar dat beeld op staat. Dit uitzicht was nog mooier op de top van de Pão de Açúcar, waar je met een kabelbaan naartoe moet via een iets lagere berg daarnaast.

Voordat ik vertrek pik ik nog even een prachtige zonsopgang mee in Rio. Daarna inpakken, shuttle naar het vliegveld, voor de laatste maal inchecken en door de bagagecontrole.

Ik vlieg terug over Lissabon, waar ik moet overstappen op een vliegtuig naar Amsterdam. Toen ik op mijn schermpje zag hoe ik over de Atlantische Oceaan naar Europa vloog, waar ik veertig dagen eerder oostwaarts uit vertrokken was, drong het pas echt tot me door: Goh, ja, ik ben over de hele wereldbol gegaan. Te gek hoor. En nu terugblikken. Het was een geweldig avontuur, dat vat het wel samen.